-
1 odpaść
глаг.• отвалить• отвалиться• отпасть* * *odpa|ść%1, \odpaśćsę, \odpaśćsie, \odpaśćsł, \odpaśćśli, \odpaśćsiony сов. откормить
+ odkarmić, utuczyćkonkurenci \odpaśćdli конкуренты отпали;tynk \odpaśćdł штукатурка отпала (отвалилась);
2. выбыть (из игры etc.);\odpaść w rozgrywkach выбыть из розыгрыша, не пройти в следующий тур; \odpaść przy egzaminie провалиться на экзамене; \odpaść przy wyborach проиграть выборы
* * *I odpasę, odpasie, odpasł, odpaśli, odpasiony сов.откорми́тьSyn:odkarmić, utuczyćII odpadnę, odpadnie, odpadł сов.1) отпа́стьtynk odpadł — штукату́рка отпа́ла (отвали́лась)
konkurenci odpadli — конкуре́нты отпа́ли
2) вы́быть (из игры и т. п.)odpaść w rozgrywkach — вы́быть из ро́зыгрыша, не пройти́ в сле́дующий тур
odpaść przy egzaminie — провали́ться на экза́мене
odpaść przy wyborach — проигра́ть вы́боры
См. также в других словарях:
odpaść — I dk Vc, odpaśćpadnę, odpaśćpadniesz, odpaśćpadnij, odpaśćpadł, odpaśćpadłszy odpadać ndk I, odpaśćam, odpaśćasz, odpaśćają, odpaśćaj, odpaśćał 1. «oddzielić się, oderwać się od miejsca przyczepienia, umocowania; odlecieć, spaść z czegoś» Tynk… … Słownik języka polskiego
